Οι απλήρωτοι εργαζόμενοι στις ΜΚΟ που δουλεύουν στα hot spot με πρόσφυγες, είναι η
τελευταία εικόνα που συμπληρώνει το κάδρο της εκμετάλλευσης.
Ενώ λίγες μέρες πριν η Δύση βομβάρδισε ακόμη μια φορά την περιοχή της Συρίας, συνεχίζοντας
έναν άγριο ιμπεριαλιστικό πόλεμο που διεξάγεται εδώ και 7 χρόνια, η εμπλοκή της Ελλάδας στο
αιματοκύλισμα ενός ολόκληρου λαού είναι και αυτή με τη σειρά της που γεννά τα καραβάνια των
προσφύγων και των μεταναστών. Οι ιερές συμμαχίες με τους εταίρους, η ενεργή ένταξη στο
ΝΑΤΟ και ο ρόλος που θέλει να παίζει η Ελλάδα χτίζουν τις βάσεις του θανάτου στην Κρήτη και σε
όλη την επικράτεια, μέσα από την παραχώρηση βάσεων, και δίνουν γη και ύδωρ σε αυτούς που
βομβαρδίζουν και διεξάγουν τον πόλεμο.
Τη στιμή που συμεριλαμβανόμαστε στους ενεργούς αυτουργούς του πολέμου και στον ξεριζωμό
ανθρώπων, η ιδεολογία της φιλανθρωπίας γεννάτε σαν να μην έχει σχέση η χώρα μας στη μηχανή
του πολέμου. Ο ίδιος που έχει ενενργή συμμετοχή στο να τους σκοτώνει και να διαλύει την
πατρίδα και τις ζωές τους, τους αντιμετωπίζει σαν επαίτες ελεημοσύνης, κλείνοντάς τους σε
κέντρα κράτησης με διάφορες παραλλαγές στην ονομασία. Πλάι στην πραγματικότητα
εγκλωβισμένων ανθρώπων που διαμαρτύρονται, σε άθλιες συνθήκες κράτησης, είδαμε πριν λίγες
μέρες στη Μόρια εθνικιστές να πετροβολούν και να προσπαθούν να τους κάψουν σε συνεργασία
με τις αστυνομικές δυνάμεις, που προχώρησαν ακόμη και σε συλλήψεις προσφύγων που
δέχονταν επίθεση!!!
Είναι φανερό λοιπόν πως η κόλαση δεν τελειώνει για αυτούς ανθρώπους, αλλά η προσφυγιά τους
τους καταδιώκει σε κάθε σταθμό και προορισμό. Όλη η διαχείριση των ροών παραχωρείται σε
ΜΚΟ, μακρυά από την ενσωμάτωση στον κοινωνικό ιστό και την αρμονική συνύπαρξη,
παράλληλα με μια συμφωνία εισροής μεγάλων κεφαλαίων στα ταμεία των ΜΚΟ. Αντί να
ενισχυθούν οι δημόσιες υποδομές ώστε να μπορούν να υποστηρίξουν το αυτονόητο δικαίωμα
αυτών των ανθρώπων, όπως σίτιση, στέγαση, περίθαλψη, εργασία κοκ. Αντί να γίνουν
προσλήψεις στα νοσοκομεία και σχολεία. Αντί να ενισχυθεί η κοινωνική πρόνοια. Παραχωρείται
όλος αυτός ο τομέας στις ΜΚΟ, πρέσβυρες της «φιλανθρωπίας», της εκμετάλλευσης και της
διαχείρισης της εξαθλίωσης, ώστε να υποκαταστήσουν ολόκληρο κομμάτι του κοινωνικού
κράτους, με εργαζόμενους απλήρωτους, με διαλυμμένες εργασιακες σχέσεις, άλλοτε με λευκές
συμμβάσεις, άλλωτε με συμβάσεις που καταπατόνται, ή με συμβάσεις ορισμένου χρόνου που
υποβάλλουν τους εργαζόμενους στο διαρκές άγχος της ανανέωσης τους.
Πλαί λοιπόν στα δίκαια αιτήματα των εργαζόμενων σε επίσχεση της ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ για την άμεση
πληρωμή τους και τις αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας του, παλεύουμε για ενίσχυση των
δημόσιων υποδομών και για προσλήψεις προσωπικού με μόνιμη και σταθερή δουλειά.
τελευταία εικόνα που συμπληρώνει το κάδρο της εκμετάλλευσης.
Ενώ λίγες μέρες πριν η Δύση βομβάρδισε ακόμη μια φορά την περιοχή της Συρίας, συνεχίζοντας
έναν άγριο ιμπεριαλιστικό πόλεμο που διεξάγεται εδώ και 7 χρόνια, η εμπλοκή της Ελλάδας στο
αιματοκύλισμα ενός ολόκληρου λαού είναι και αυτή με τη σειρά της που γεννά τα καραβάνια των
προσφύγων και των μεταναστών. Οι ιερές συμμαχίες με τους εταίρους, η ενεργή ένταξη στο
ΝΑΤΟ και ο ρόλος που θέλει να παίζει η Ελλάδα χτίζουν τις βάσεις του θανάτου στην Κρήτη και σε
όλη την επικράτεια, μέσα από την παραχώρηση βάσεων, και δίνουν γη και ύδωρ σε αυτούς που
βομβαρδίζουν και διεξάγουν τον πόλεμο.
Τη στιμή που συμεριλαμβανόμαστε στους ενεργούς αυτουργούς του πολέμου και στον ξεριζωμό
ανθρώπων, η ιδεολογία της φιλανθρωπίας γεννάτε σαν να μην έχει σχέση η χώρα μας στη μηχανή
του πολέμου. Ο ίδιος που έχει ενενργή συμμετοχή στο να τους σκοτώνει και να διαλύει την
πατρίδα και τις ζωές τους, τους αντιμετωπίζει σαν επαίτες ελεημοσύνης, κλείνοντάς τους σε
κέντρα κράτησης με διάφορες παραλλαγές στην ονομασία. Πλάι στην πραγματικότητα
εγκλωβισμένων ανθρώπων που διαμαρτύρονται, σε άθλιες συνθήκες κράτησης, είδαμε πριν λίγες
μέρες στη Μόρια εθνικιστές να πετροβολούν και να προσπαθούν να τους κάψουν σε συνεργασία
με τις αστυνομικές δυνάμεις, που προχώρησαν ακόμη και σε συλλήψεις προσφύγων που
δέχονταν επίθεση!!!
Είναι φανερό λοιπόν πως η κόλαση δεν τελειώνει για αυτούς ανθρώπους, αλλά η προσφυγιά τους
τους καταδιώκει σε κάθε σταθμό και προορισμό. Όλη η διαχείριση των ροών παραχωρείται σε
ΜΚΟ, μακρυά από την ενσωμάτωση στον κοινωνικό ιστό και την αρμονική συνύπαρξη,
παράλληλα με μια συμφωνία εισροής μεγάλων κεφαλαίων στα ταμεία των ΜΚΟ. Αντί να
ενισχυθούν οι δημόσιες υποδομές ώστε να μπορούν να υποστηρίξουν το αυτονόητο δικαίωμα
αυτών των ανθρώπων, όπως σίτιση, στέγαση, περίθαλψη, εργασία κοκ. Αντί να γίνουν
προσλήψεις στα νοσοκομεία και σχολεία. Αντί να ενισχυθεί η κοινωνική πρόνοια. Παραχωρείται
όλος αυτός ο τομέας στις ΜΚΟ, πρέσβυρες της «φιλανθρωπίας», της εκμετάλλευσης και της
διαχείρισης της εξαθλίωσης, ώστε να υποκαταστήσουν ολόκληρο κομμάτι του κοινωνικού
κράτους, με εργαζόμενους απλήρωτους, με διαλυμμένες εργασιακες σχέσεις, άλλοτε με λευκές
συμμβάσεις, άλλωτε με συμβάσεις που καταπατόνται, ή με συμβάσεις ορισμένου χρόνου που
υποβάλλουν τους εργαζόμενους στο διαρκές άγχος της ανανέωσης τους.
Πλαί λοιπόν στα δίκαια αιτήματα των εργαζόμενων σε επίσχεση της ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ για την άμεση
πληρωμή τους και τις αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας του, παλεύουμε για ενίσχυση των
δημόσιων υποδομών και για προσλήψεις προσωπικού με μόνιμη και σταθερή δουλειά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου